Vliegvisvakantie Tsjechië

Vliegvis-vakantie Tsjechië

Hoe het allemaal begon
Ik ben enkele jaren geleden begonnen met het vliegvissen. Sinds dat ik deze vorm van vissen voor het eerst zag op de televisie, wilde ik het heel erg graag leren. Uiteindelijk ben ik er voor gegaan, ik heb mijn eerste hengel gekocht en me het werpen aangeleerd. Zo ben ik deze hobby ingerold en ik zat al snel bij een ‘vliegvis club’. Op deze club hoorde ik verschillende verhalen over het vissen op ‘stromend water’ en hoe dit een hele beleving was. Ik was het vissen alleen maar gewend in Nederland, in de polder of op de ‘grote’ rivieren van Nederland. Nymf eraan, ingooien en strippen zeg maar, ik was het niet anders gewend. Was het vissen op stromend water echt zo anders?
Wanneer ik ging door vragen over het vissen op ‘stromend water’ gingen de verhalen over het vissen in Engeland, Duitsland , Zweden, Noorwegen, zelfs Groenland, Mongolië en Nieuw Zeeland! Toen dacht ik terug naar de documentaire over het vissen die ik een paar jaar eerder had gezien. Deze ging over het vissen in Mongolië. “Ik zou er toch wel is graag naar toe willen” dacht ik zo bij mezelf. Toen ik dit tegen mijn ouders vertelde hadden ze zo hun twijfels. “Ga eerst maar is naar Engeland of Duitsland, voordat je aan zo’n reis begint”. Ergens hadden ze toch wel gelijk. Ik was immers nog nooit zelf op vakantie geweest. Om dan gelijk naar Mongolië te gaan, dat is wel een hele grote stap. Mijn ouders gaven me het advies om te kijken naar een georganiseerde trip. Na het een en ander te hebben opgezocht kwam ik uit op de ‘Fly fish farm‘. Erik strijker en zijn vrouw, Sandra organiseerde vliegvis trips naar Tsjechië. Dit leek mij wel wat, dus heb ik contact op genomen met Erik voor een kennismaking bij hun thuis. Zo gezegd, zo gedaan. Het was een zeer positieve kennismaking. We hadden het er toen nog over gehad dat ik autisme had, maar Erik zei dat dit geen probleem hoeft te zijn. En dus heb ik bij hem een trip geboekt in oktober. Ik kon niet wachten!

Dag 1: De reis naar Tsjechië
Uiteindelijk was de dag aangebroken. Op een zaterdag, vroeg in de morgen ben ik samen met mijn moeder naar hun huis in Lelystad gereden. Daar maakte ik kennis met nog twee andere mensen die mee gingen naar Tsjechië, ‘Oma’ Henk en ‘opa’ Gerrit. Na een korte kennismaking stapte we met zijn vieren in de bus en gingen we op weg. Ik moet zeggen dat ik me in het begin wat ’ongemakkelijk’ voelde, ik wist immers niet wie deze mensen waren. Hoe waren ze in de omgang? Waar moest ik het in hemelsnaam met hun over hebben? Maar, al snel raakte Gerrit, Erik en Henk aan de praat. Er was gelukkig geen ongemakkelijke stilte in de bus en beetje bij beetje raakte ik ook in gesprek met de rest. Halverwege waren we gestopt in een weg restaurant, daar hadden we een kopje koffie gedronken, wat gegeten en zijn we daarna weer op weg gegaan. Diezelfde dag waren we nog aangekomen in Tsjechië en om 5 uur waren we aangekomen in het dorpje Lampertice en reden we naar het huis van Erik. Erik gaf mij vervolgens een korte rondleiding door het huis, nadat we alle spullen uit de auto in het huis hadden gezet. Vervolgens kregen we nog een welkomst borrel, maar aangezien ik geen alcohol drink, kreeg ik een welkomst koffie. Ongeveer twee uurtjes later gingen we naar een bijgelegen dorpje, Zaclér. Hier gingen we naar een klein restaurant toe (waar we overigens de gehele vakantie hebben gegeten). Toen Erik hier binnen stapte leek het alsof hij nooit was weggeweest uit Tsjechië, iedereen kende en verwelkomde hem. Tot mijn grote verbazing, kreeg ik een menu kaart in het Nederlands, Duits, Engels en (uiteraard) Tsjechisch… en er stond zelfs het logo op van de Fly fish farm! “Sandra heeft deze gemaakt” zei Erik lachend. Na een goede en lekkere maaltijd bij dit restaurant zijn we weer naar het huis gegaan.

Dag 2: Een geweldige ervaring!
Ik werd deze dag gewekt door Erik en tot mijn grote verbazing stond er een heel lekker ontbijt klaar, van stokbroodjes tot echte Nederlandse hagelslag, het was er allemaal. Tijdens het ontbijt hadden we weer wat bijgepraat en onze lunch pakketjes klaar gemaakt voor tussen de middag. Broodjes, koffie en jawel Cup-a-Soup! Deze dag gingen we vissen in het stadje Trutnov, in de Upa. Ik kon niet wachten, eindelijk ging ik het dan meemaken, het vissen op een stromende rivier. We laadden de hengels in de bus en gingen op weg. Eenmaal aangekomen in Trutnov, parkeerde we de auto bij een brug, dicht bij het water. Henk en Gerrit begonnen al met het optuigen van hun hengels en het aandoen van hun waadpakken. Ik ging eerst naar de rivier toe, om te kijken of er vis zit. Want tja, dat doet iedere visser die voor het eerst bij een water is toch? Toen ik vanaf de brug de rivier in keek, keek ik in prachtig helder water en... ik zag vis! Niet één of twee… nee, ik kon er wel 20 tellen! “Dat zijn vlagzalmen” zei Erik. Ik kon het niet geloven, ik had het nog nooit zo gezien. Zoveel vissen die gewoon staan te ‘zonnen’ in de stroming van de rivier. Zoals je waarschijnlijk wel begrijpt, kon ik niet wachten om te beginnen met het vissen na dit te hebben gezien en dus begon ook ik met het optuigen van mijn hengels. Een paar minuten later waren we allemaal klaar, hengels opgetogen en het waad pak aan. Henk en Gerrit gingen stroom afwaarts en Erik en ik gingen (tot mijn grote verbazing) stroom opwaarts weg van al de vissen die ik zag bij de brug. “Die vissen zijn niet zo gemakkelijk te vangen, ik weet een veel betere plek”. En dus volgde ik Erik langs de rivier. Uiteindelijk waren we bij een stuk van de rivier gekomen waar het water even snel stroomde om vervolgens over te gaan in een lang en rustig stuk. Wij gingen vissen bij dit snel stromende stuk. Erik zei tegen mij dat ik het eerst maar moet proberen met de droge vlieg. Hij legde kort uit hoe ik de vlieg met de stroom mee moest laten drijven en er voor moest zorgen dat de vlieg geen on natuurlijke beweging maakte. Ik knoopte er vervolgens een droog vliegje aan… en… tja, probeerde het maar. Ik moet ergens beginnen toch? Tot mijn grote verbazing zag ik plotseling een vis opduiken uit de ‘diepte’ die naar mijn vlieg steeg…. maar hij zakte weer naar beneden. Dit was ook weer iets wat ik nog nooit had gezien. Een vis die zomaar stijgt naar je vlieg en doordat het water echt helder was kon je ook echt zien dat hij de vlieg weigerde te pakken.

Ondertussen zat Erik een paar meter verder zijn hengel klaar te maken voor het Tsjechisch nymfen. Nadat ik het een minuut of tien met de droge vlieg had geprobeerd te vissen zei Erik tegen me dat ik het Tsjechisch nymfen maar is moest proberen. Dus liepen we het water in. We stonden nu bij een stuk in het water waar de stroming ‘goed’ was om te Tsjechisch nymfen. Het water stroomde niet te hard en ook niet zacht. Daarnaast was dit ook een plek waar het voedsel uit de rivier bij een kwam, doordat er een klein versmalling zat waardoor het voedsel als ware bij elkaar werd geduwd. Om een lang verhaal kort te maken, een plek waar de vis zich van nature op houd. Kortom, een perfecte plaats om te vissen.

Erik ging het eerst uit leggen. Hij had ervoor gezorgd dat er een ‘strike indicator’ (een gekleurd stukje touw) aan de lijn zat en daaronder had hij drie nymfen geknoopt. Aan de onderkant één zware nymf en daarboven 2 kleine lichte nymfjes. Hij legde aan me uit dat Tsjechisch nymfen eigenlijk niets anders is dan de nymf aan te bieden onder de top van je hengel. Doordat de zware nympf de andere nymfjes ook naar de bodem trekt bied je op deze manier 3 nympen aan de vis aan. Wanneer de vis één van de nymfen pakt dan zie je strike indicator bewegen en kun je de vis aan slaan. Tot zover een korte beschrijving van het Tsjechisch nymfen. Erik deed het eerst enkele keren voor en tot mijn verbazing kreeg hij nog beet ook (hoewel de vis er wel af ging). Dit was ook weer iets wat ik nog nooit had gezien, je vist nog geen 3 meter van je af… en je vangt gewoon vis! Na deze demonstratie en uitleg mocht ik het proberen. De grootste uitdaging van deze manier van vissen was ervoor te zorgen dat de nymf, net als bij het vissen met de droge vlieg geen onnatuurlijke beweging maakte. Alleen kon je de vlieg nu niet zien, doordat deze onder water zit. Dus moet je uitgaan van de lijn. Na het enkele malen te hebben geprobeerd kreeg ik het langzaam onder de knie. Plotseling zag ik de strike indicator een kleine beweging maken. “Dat was er een” zei Erik. Ik pakte de lijn op en gooide hem weer stroom opwaarts in het water, om de nymf zo weer mee te laten drijven met de stroom. Tik. Tik. Ik was telkens te laat met aanslaan. Maar ik bleef het proberen. En Tja…zoals ze wel is zeggen, vier keer is scheepsrecht! Ik had er een vis aan! Na een korte dril had ik mijn eerst vis gevangen in Tsjechië, een mooie vlagzalm van ongeveer 30 cm. Zo had ik die ochtend in totaal vier vlagzalmen gevangen.

Rond één uur die dag kwamen we weer bij elkaar om een pauze te houden. Na de pauze gingen Henk en Gerrit stroomopwaarts en ging wij stroomafwaarts. Omdat het nu wat warmer was zei Erik tegen me dat ik de nymfen er maar moest afhalen en er een droge vlieg aan moest doen. Ik volgde zijn advies op. Ook wees hij weer een zelfde soort plek aan als waar ik die ochtend had gevist. En dus wierp ik mijn vlieg in de stroom… en plop! Mijn vlieg was al gepakt en ik had het niet eens in de gaten. Ik wierp mijn vlieg dus weer in de stroming… niks, en weer… niks…en toen lukte het! De vis sprong als ware op mijn vlieg af en ik kon hem aanslaan. Na een korte dril had ik de vis binnen gehaald, onthaakte hem en liet ik hem weer gaan. Maar mijn vlieg was nu wel drijfnat en dus zou hij ook niet meer goed drijven. Erik had hiervoor een speciaal poeder, dit poeder maakt je vlieg weer helemaal droog. Dit heb ik ok de gehele vakantie gebruikt om mijn vliegen te drogen wanneer ze niet goed meer dreven. (Overigens, dit poeder viel aan het eind van de vakantie uit mijn zak en dreef weg met de stroming… heh).
Maar om verder te gaan, ik ging weer door met het vissen op deze zelfde plek. Tot mijn verbazing haalde ik al snel nog 5 vissen… uit hetzelfde stuk water! Dit was ook weer iets wat ik nog nooit had gezien. Dat je uit één zo’n ‘pool’ (een diep stuk in de rivier) zoveel vissen kunt halen, zonder ze echt te verjagen! Dezelfde dag heb ik zo in totaal nog 22 vissen kunnen vangen, en dat voor de eerste keer vissen op een stromende rivier! Ik vond het ongelofelijk dat je zo kon vissen en ik had het zo nog nooit gezien. Rond vijf uur stopte we met vissen en gingen we weer terug naar het huis. Eenmaal daar rustten we uit voor ongeveer een uurtje. Hierna gingen we weer naar het lokale restaurant om de dag af te sluiten met een lekkere maaltijd.

Dag 3: Een nieuwe rivier, vechtende forellen en…… een pop!
Op het advies van Erik begon ik ook met het nymfen. Ik ging naast een pool staan in het water, deze was geplaats direct na een versnelling in de rivier. Ik gooide mijn nymf in de rivier en liet hem mee drijven… niks. Dit gebeurde enkele malen achter elkaar. Maar ik bleef het stug vol houden. Ik wierp de nymf in de rivier, en ik had beet. Het bleek een zeer mooie vlagzalm te zijn, de grootste die ik dusver had gevangen. Dat smaakte naar meer, dus ik ging weer door.
Weer wierp ik de nymf in het water… niks… totdat… de leader bewoog, ik sloeg de vis snel aan. Toen boog de hengel in eens door en de vis stoof weg. De reel gilde het uit! Erik zat achter me op een steen, “Het is een regenboog of niet? Zet de slip maar iets strakker”. Ik had geen tijd om de slip strakker te zetten, ik zat als een gek de reel op te draaien om te voorkomen dat de lijn slap ging. Erik liep gelukkig snel naar me toe om de slip iets aan te draaien. Ik was gewend om op voorntjes te vissen… ik had nog nooit een vis aan mijn vlieghengel gehad die zo hard vocht! Maar na een paar minuten de vis te hebben gedrild kon ik hem naar de kant toe slepen. En Erik had gelijk, het was een regenboog forel. Mijn eerste regenboog forel overigens! Even op de foto en hij zwom weer weg.


Het duurde niet lang of ik had er al weer een vis aan zitten…. en weer boog mijn hengel door! Deze vis was nog sterker dan de regenboog, dus het duurde ook iets langer voordat ik deze binnen had. Na enkele minuten kon ik de vis naar de kant toe slepen. Tot Onze grote verbazing bleek het een grote bruine forel te zijn van tegen de 50 cm! Dit was mijn tweede bruine forel die ik ooit heb gevangen, dus ook weer een gedenkwaardig moment. Even op de foto en de vis zwom weer weg. Ik ging weer verder met vissen, weer duurde het niet lang voordat ik beet had, maar tot mijn grote verassing kwam er een pop aan drijven... richting mijn leader! Ik kon de pop nog net pakken voordat deze verstrikt raakte in mijn leader. Ik gooide hem maar ver weg zodat hij niet kon verstrikt raken in mijn leader. Ik had de vis binnen gehaald, weer een mooie grote vlagzalm. Dat was de laatste vis van die ochtend, nu gingen we terug naar Henk en Gerrit om te lunchen.


Die middag gingen we met zijn alle vissen op het stuk waar Henk en Gerrit die ochtend hadden gevist. Aangezien ik gister om hetzelfde tijdstip goed ving met de droge vlieg, besloot ik om dit weer te proberen. Dit ging me goed af, ik had die middag weer veel vlagzalm gevangen. Niet zoveel als gisteren, maar de vissen waren allemaal een stuk groter, dus dat maakt het meer dan goed. Om vijf uur sloten we de dag af en gingen we terug naar het huis. Ook vandaag gingen we weer uit eten bij het lokale restaurant.

Dag 4: Alleen…. toch moeilijker dan je denkt
Vandaag gingen we weer vissen op de Metuje, maar wel op een andere plek Nu werden Gerrit en ik gedropt en reden Erik en Henk een stukje verder. Ik kon zo is kijken hoe ik het zonder de hulp van Erik deed. Ik ging het maar proberen met de droge vlieg. In de bocht van de rivier was er een stroomversnelling, gevolgd door een overhangende tak. Terug denkend aan alle boeken die ik had gelezen over het vliegvissen leek me dit toch wel een mooie plek. Vol goede moed werp ik mijn vliegje onder de tak… niks. Ik probeer het nog is… en er klapt een forelletje op. Ongelooflelijk dat zo’n klein visje zo’n lawaai kan maken. Hoe kort de dril ook is, het visje springt alle kanten op, zowat direct in je handen. Een prachtig bruine forel, misschien klein, maar zeer leuk om te vangen. Dat was een mooi begin, dus ging ik verder. Nu ving ik 4 vlag zalmen snel achter elkaar… en toen was het over. Achteraf gezien had ik moeten overstappen naar het vissen met de nymf… maar ja. Die ochtend had ik nog één forel erbij kunnen vangen, maar op de droge vlieg vissen was die ochtend over.
Die middag kwamen we weer allemaal bij elkaar, tijdens de lunch kreeg ik nog de vlieg van Gerrit die voor hem heel goed had gewerkt. 

Dus ging ik weer door met vissen, maar het lukt nog steeds niet. De vissen stegen wel naar mijn vlieg, maar ik kon ze maar niet aanhaken. Tegen het einde van de dag kwam Erik naar me toe. Hij begon me een tijdje te observeren. Toen wees hij me op een paar dingen die ik fout deed. Toen ik hierop begon te letten begon ik weer vis te vangen. Ik had deze dag misschien niet zoveel gevangen als de vorige dagen, maar het was toch zeer leerzaam en een leuke dag.

Dag 5: De Upa, barstensvol vis en één zéér kieskeurige vlagzalm…
Vandaag gingen we in de Upa vissen. Net als de eerste 2 dagen werden Henk en Gerrit afgezet en gingen Erik en ik een stukje verder. Deze ochtend ging ik weer met de droge vlieg vissen. Achteraf gezien zie ik wel dat je hierdoor meestal veel minder vangt, maar zoals veel andere vliegvissers, vind ik dit toch wel de leukste maner van vissen met de vlieghengel. Enfin, deze ochtend gebruikte ik de tips die ik gister had gekregen van Erik… en ik ving vis! Plop, plop, plop! De vissen pakte de vlieg al voordat je ze kon aanslaan! Ik had die ochtend zeer goed gevangen, het was geweldig! Omdat er zoveel werd gevangen besloot Erik enkele filmpjes te maken voor zijn site, maar de vissen bleven weg het moment dat hij ging filmen… heh. Gelukkig kon ik uiteindelijk nog wel een paar vissen vangen tijdens het filmen.

Halverwege de middag besloot Erik wat uit te rusten, ik daarin tegen ging door! Ik had zoveel gevangen, dat smaakte naar meer! Ik liep de rivier uit en liep een stuk stroom opwaarts en besloot de rivier af te vissen totdat ik weer bij de auto was. Dit ging goed, ik ving weer zeer veel vis. Uiteindelijk kwam ik bij een overhangende tak. Ik wierp mijn vlieg hieronder. De vlieg dreef enkele seconde, plotseling dook er een grote vlagzalm op. Hij steeg naar mijn vlieg. Hij was er bijna… bijna… bijna… hij stopte. Hij zwom een stukje mee met de vlieg en ging weer naar benden. Ik probeerde het weer… en precies hetzelfde gebeurde weer. “Krijg nou wat” dacht ik bij mezelf. Dus ik wisselde van vlieg. Maar het gebeurde weer. De vis steeg, keek naar de vlieg, zwom mee en ging weer naar beneden. Ik wisselde dus weer van vlieg, en weer gebeurde precies hetzelfde. Dit gebeurde zo in totaal vijf keer. Ik wilde deze vis nu toch echt vangen. Dus ik knoopte er voor de zesde keer een andere vlieg aan. Nu klapte de vis erop. Na een korte dril had ik deze vis eindelijk gevangen, het was een grote, maar zéér kieskeurige vlagzalm. Ik had het nog nooit gezien dat een vis zo kieskeurig kan zijn wanneer het om een vlieg gaat. Achteraf gezien was dit eigenlijk wel grappig.
Net als de andere dagen hebben we de dag afgesloten met een goede maaltijd in het lokale restaurant.

Dag 6: Lekker vissen met de droge vlieg en met de streamer
Vandaag gingen we weer vissen in de Upa, alleen gingen nu alleen Gerrit en ik vissen. Erik wilde deze dag wat uitrusten en Henk kon niet mee door een probleem aan zijn knie. Hij gebruikte deze dag om wat uit te rusten, zodat hij de volgende twee dagen wel mee kon.
Ik had deze dag ook weer bijna exclusief gevist met de droge vlieg. Dit ging goed. Het duurde wel een tijdje voordat ik echt een plaats had gevonden waar de vis zat, maar toen was het ook zeer leuk vissen. Niet alleen voor mij, Gerrit had die ochtend ook veel vis gevangen.
Die middag gingen we wat meer stroomafwaarts vissen. Ik ging nu voor de verandering is in het rustige stuk vissen. Dit ging goed, maar na het vangen van de eerste 3 vissen die middag bleven de aanbeten op de droge vlieg weg. Ik besloot dus om het maar is anders aan te pakken. Het stuk water waar ik nu viste was eigenlijk gewoon een grote sloot. Ik dacht dus bij mezelf dat ik best kan vissen zoals ik thuis gewend ben... toch? Ik knoopte er dus een klein streamertje aan, wierp zover mogelijk van me af en ik begon snel binnen te strippen. Het duurde niet lang of ik had beet, een klein forelletje die me weer alle hoeken van de rivier liet zien. Dit leek goed te werken, dus ik ging maar door met deze manier van vissen. Met deze manier van vissen ving ik niet meer zoveel vlagzalmen, echter ving ik vele kleine forellen. Wat natuurlijk ook leuk was.

Dag 7: Het Tsjechische Orvis team en een nieuwe rivier
Vandaag gingen we met zijn alle naar een nieuwe rivier. Erik wilde gaan kijken hoe het vissen hier was. Tijdens de rit naar de rivier toe zagen we nog enkele andere vliegvissers, maar hier later meer over. Uiteindelijk waren we bij de rivier aangekomen. Het afdalen naar de rivier toe was even een probleem, aangezien de kant zeer stijl was, maar uiteindelijk vonden we een geiten paadje dat we konden gebruiken. We gingen met zijn allen deze rivier aflopen. Erik en ik hadden met de nymf nog enkele vissen gevangen, maar Gerrit en Henk niet.
We stapten dus in de auto en gingen naar een andere rivier toe. Toen we een minuut of twintig in de rivier stonden kwamen plotseling de vissers aan rijden die we eerder hadden gezien. Zij gingen dicht bij ons staan… Erik probeerde nog een praatje te maken, maar we werden zowat de rivier uitgekeken. We stonden paf, dus we gingen maar naar de auto toe om naar een andere rivier te gaan. Dicht bij onze auto stond de auto van de andere vissers. Hierop stond dat ze gesponseerd waren door Orvis… dit was om een bepaalde reden heel grappig, maar helaas kan ik de precieze reden niet meer bedenken… heh.
Na de lunch waren we naar een andere rivier gereden. Hier Zijn Henk, Gerrit en ik afgezet en Erik is terug gegaan naar het huis om wat schoon te maken. We hebben hier met zijn drieën nog veel vis kunnen vangen. Dus het werd toch nog een goede laatste dag van de vakantie.




Dag 8: Naar huis
Deze dag zijn we rond half negen naar huis gegaan. Net als tijdens de heen weg zijn we een keer gestopt bij een weg restaurant om wat te eten en te drinken, om vervolgens weer op huis aan te gaan. Henk en Gerrit zijn één voor een afgezet en ik werd door mijn moeder opgehaald bij Erik thuis. Al met al vond ik dit een geweldige reis en ik zou het zeker nog is willen herhalen!

Erik als gids
De eerste twee dagen ben ik echt begeleid door Erik met het vissen. Dit omdat ik het ook nog nooit op deze manier had gedaan. Ik kan hieruit slechts een conclusie trekken, Erik is een geweldige gids. Hij weet enorm veel te vertellen over het vissen op een stromende rivier, waar je op moet letten, wat de plaatsen zijn waar je het beste kan gaan vissen en hoe je moet werpen met de vlieghengel. Ook weet hij enorm veel te vertellen over het insecten leven in de rivier en hoe je die kennis kan gebruiken om te bepalen waarmee je het beste kunt gaan vissen. Hij kan zijn kennis ook goed overbrengen en het op de juiste manier aan een persoon vertellen. Als laatste kan hij ook erg veel vertellen (en demonstreren) over het werpen met de vlieghengel en het binden van bepaalde vliegen. Het vliegbinden hebben we ook gedaan tijdens de vakantie, vooral in de avond.
Al met al heb ik enorm veel geleerd van Erik en ben hem daar ook echt dankbaar voor

Tot slot
Tijdens deze vakantie heb ik enorm veel vis gevangen, vooral vlagzalmen, maar ook enkele bruine-, en regenboogforellen. Ik had nooit durven dromen dat ik zoveel zou vangen, op één dag had ik wel 50 vissen gevangen! Deze reis naar Tsjechië was niet alleen heel erg leuk, maar vooral ook heel erg leerzaam, door de expertise van Erik. Ik kan deze vakantie aan iedereen van harte aanbevelen, en ik weet zeker dat ik een trip als deze nog een keer ga boeken… en wie weet, misschien ga ik over een paar jaar wel naar Mongolië!